Sztuki walki kojarzone są generalnie z daleką Azją. I jest w tym sporo racji, choć tak naprawdę rozwijały się na całym świecie. Na przestrzeni dziejów pojawiały się różne odmiany dalekowschodnich sztuk walki. Niekiedy powstawały całkowicie nowe, niekiedy ewoluowały one z już istniejących. Niekiedy też powstawały bardzo ciekawe rozwiązania będące jakby odstępstwem od linii tradycyjnej.
Ciekawym objawieniem w świecie sztuk walki jest judo. Ta sztuka walki wywodzi się z tradycyjnego jiu-jitsu, ale zawiera pewne modyfikacje. Twórcą judo był Japończyk, Jigoro Kano, żyjący w latach 1860-1938. Kano za młodu był chudy i wątły. Mając 20 lat ważył zaledwie 45 kg. Jak się łatwo domyśleć często był obiektem drwin ze strony rówieśników. Zaczął więc trenować sztuki walki, a dokładniej ju-jitsu. Młody Kano zmieniał szkoły sztuk walki, co się często zdarza. Powodem odejścia z pierwszej była śmierć instruktora. Musiał więc szukać dalej, aż trafił do szkoło, w której duży nacisk kładziona na walkę.
W oparciu o nauki wyniesione od innych mistrzów i praktykę własną Jigoro Kano opracował własny system, znany dzisiaj jako judo. Istotne jest w nim to, że duży nacisk kładzie się w nim na naukę samej walki. Judo było rewolucyjne, ponieważ Kano wyeliminował niebezpieczne dla życia techniki. W jego systemie zostały te bezpieczne, które jednak można było ćwiczyć w nieskończoność na oporującym przeciwniki. Sednem jest tutaj właśnie to, że przeciwnik stawia opór. Zjawisko to zostało później określone jako „paradoks Kano”. W innych sztukach walki są techniki zagrażające życiu i zdrowiu. I nie mogą być one ćwiczone na pełnej prędkości z wiadomych powodów. To mogłoby się źle skończyć. Po dziś dzień trwają spory pomiędzy zwolennikami tradycyjnego podejścia z markowaniem ciosów podczas treningów, a podejścia znanego z judo.
Ale czym jest judo jako sztuka walki? A więc jest to chwytana sztuka walki. Nazywa się tak dlatego, że walka polega na chwytaniu przeciwnika i rzucaniu. Rzuty i dźwignie to tutaj najważniejsze techniki. We wcześniejszych, japońskich odmianach tej sztuki walki stosowane były uderzenia, obecnie nie są one stosowane. Kolejny istotny element judo to techniki parterowe. Jest to również charakterystyczna dla tej sztuki walki. Z niej wyewoluowało brazylijskie jiu-jitsu. Walka w judo może więc wyglądać w następujący sposób : obalenie lub rzut, zejście do parteru, a następnie założenie dźwigni. A dźwignia ta ma kończyć walkę, odebrać przeciwnikowi ostatnią chęć do niej.
Obecnie judo znane jest na całym świecie. Warto wspomnieć, że jest ono określane jako sport walki dla odróżnienia od tradycyjnych sztuk walki. Choć określenie to jest mylące i często stosowane naprzemiennie. Dzieje się tak po części dlatego, że wiele sztuk walki ma swoje odmiany zarówno sportowe, jak również tradycyjne. Głównym dojo judo w Japonii jest Kodokan. Przybywają do niego pasjonaci sztuk walki z całego świata, aby doskonalić swoje umiejętności. Sport ten rozwija się nadal i zdobył sobie liczną rzeszę zwolenników na całym świecie.